پیش بینی قرآنی یا تصادف عددی؟
قرآن، ریاضی وپیش بینی نابودی اسرائیل
 

یک خواننده زن فرانسوی پس از اسلام آوردن، با حجاب شد

دیامس خواننده فرانسوی با حضور در مسجد ژان فیلیپه پاریس اسلام آورد و خود را ملتزم به رعایت شئونات اسلامی از جمله حجاب و قطع ارتباط با مردان نامحرم کرد.

 

رهبر معظم انقلاب در دیدار مسؤولان قضا :  هیچکس حق ندارد به بهانه افشاگری، آبروی افراد را بریزد زیر سؤال بردن فعالیت‏ها و آمارهای مسئولان عالی سه قوه، ضداعتماد عمومی و برخلاف مصالح کشور است/ باید با صبر همراه با بصیرت در مقابل سختی‏ها ایستاد و محنت‏ها را به نردبانی برای پیشرفت تبدیل کرد/ متهم شدن به معنای مجرم بودن نیست، بنابراین هیچکس حق ندارد تا زمانی که جرمی ثابت نشده، آن را رسانه‏ای کند/ هیچ لزومی به افشاگری وجود ندارد و هیچکس حق ریختن آبروی یک مسلمان را ندارد/ حتی در مواردی که جرم در دادگاه نیز اثبات می شود، نباید نام فرد مجرم علنی و رسانه ای شود زیرا خانواده وی تحت فشار قرار می‏گیرند...

 

الطاف حضرت علی ابن موسی الرضا - ع

در شب جهارشنبه بیست و نهم جمادی الاول سنه 1405 هـ.ق 1/12/1363 هـ. ش. چون پاسی از شب بگذشت، مزاج بنای بهانه را گذاشت، بالاخره تعشی خفیفی حاصل شد، ولی از بیم آن تا دوازده نصف شب بیدار بودم و با خواب جنگیدم و برای هضم غذا صبر کردم و اکثر در حیاط قدم می زدم.
بعد خواب شیرین بود و رویایی شیرین تر که به زیارت حضرت ثامن الحجج علی بن موسی الرضا علیهماالسلام تشرف حاصل کردم.
در ابتدا به اشاره تفهیم فرمود که چرا کمتر خودت را به ما نشان می دهی، و پس از آن به عبارت صریح فرمود که ما ضامن چشم توایم.
الحمد الله که از این بشارت آن ولی الله اعظم که به لقب ضامن هم شناخته شده است، برایم یقین حاصل است که هر دو کریمه من تا آخرین دقایق عمرم بینا خواهند بود، چون ضامنشان معتبر است، چنانکه مشمول الطاف دیگر آن حضرت نیز بودیم و هستیم.
و آن که حضرت فرمود: چرا کمتر خودت را به ما نشان می دهی؟ شاید علتش این بو که در آن اوان بر اثر تراکم اشتغال درس و بحث و تصنیف و تصحیح مدتی به زیارت حضرت بی بی فاطمه معصومه علیها السلام خواهر آن جناب توفیق نیافتم و تشرف حاصل نکردم.
شگفت اینکه در آن شب اصلا اندیشه آن جناب در خاطرم نبود.

نصایح و سفارش استاد

یکی از استادهای بزرگوارم، عالم متأله، حکیم عارف موحد، آیت الله سید محمد حسن قاضی طباطبایی تبریزی مشهور به الهی ( برادر علامه طباطبایی ) اعلی الله مقامه همیشه مرا به مراقبه و ادب با خداوند و محاسبه نفس سفارش میفرمودند، به ویژه بر مراقبه خیلی تأکید میکردند که هیچگاه دم مسیحایی حضرتش و بهره هایی که از ایشان برده ام فراموش نمیکنم.

فرمایش مرحوم آیت الله سیّد علی قاضی

خاطره ای از مرحوم حضرت آیت الله آقای سیدمحمدحسن الهی درباره استاد بزرگ اخلاق و عرفان، آیت الله العظمی میرزا علی آقا قاضی دارم.
بنده در گذشته به مدت بیست و پنج سال در ایام تعطیلات حوزه تهران و قم، به شهرمان آمل میرفتم و روزی چند درس و بحث برای آقایان و سروران خودم داشتم و جلسات پربرکتی بود.
چندی قبل مرحوم آقای الهی مریض شده و در بیمارستان نکویی قم بستری شده بودند، من هم در خدمتشان بودم.
ایشان پس از بهبودی، چند روزی قبل از عزیمت من به آمل به شهر تبریز رفتند. در آمل در مسجد سبزه میدان مشغول درس و بحث و اقامه نماز شدم.
روز دوم پس از نماز به منزل آمدم. پس از ناهار آماده استراحت شدم، ولی بچه ها با سر و صدا و بازی نگذاشتند، من که خسته بودم با بچه ها و مادرشان دعوا کردم، در حالی که نباید دعوا میکردم، بالاخره در محیط خانواده پدر باید با عطوفت رفتار کند.

پس از لحظاتی ناراحت شدم، به حدی که اشکم جاری شد. از خانه بیرون رفتم و مقدرای میوه و شیرینی برای بچه ها خریدم تا شاید دلشان را به دست آورم و از ناراحتیم کاسته شود.
جناب رسول الله صل الله علیه و آله و سلم فرمود: دلی را نشکن که اگر شکسته شد قابل التیام نیست، چنانچه اگر ظرف سنگینی شکست، با لحیم اصلاح نمی شد.

زمین و آسمان بر من تنگ شد و احساس کردم که نمیتوانم در آمل بمانم. از آمل بیرون آمده، به قصد عزیمت به تبریز و محضر آقا سیدمحمدحسن الهی به تهران آمدم. پاسی از شب گذشته بود، به خیابان باب همایون رفته و پس از تهیه بلیط عازم تبریز شدم.
هنگام اذان صبح به تبریز رسیدم و به مدرسه طالبیه رفتم. پس از خواندن نماز صبر کردم تا مقداری از روز بگذرد.
آنگاه پس از پرس و جو به منزل آقای الهی رفتم.
وقتی در زدم خانمی پشت در آمد. خودم را معرفی کردم و پرسیدم: آقا تشریف دارند ،پس از چند لحظه آقا خودشان آمدند  و پس از خوشامدگویی مرا به منزل بردند.
پس از لحظاتی احوالپرسی اظهار داشتند: من نمیدانستم شما قم هستید یا آمل؟ لذا میخواستم نامه ای به اخوی (علامه طباطبائی) بنویسم تا نامه را به شما برسانند.
با تعجب عرض کردم: آقا چه اتفاقی افتاده که میخواستید مرا در جریان بگذاری؟
فرمودند: من خدمت آقای قاضی مشرف شدم و سفارش شما را به ایشان کردم. ولی حاج آقای آملی! (استاد خیلی مؤدب بودند و مرا حاج آقای آملی خطاب میکردند) ایشان از شما راضی نبودند.

با شنیدن این جمله تا لاله گوش سرخ شدم، عرض کردم: آقا چطور؟ چرا راضی نبودند؟
فرمودند: ایشان به من گفتند: آقای آملی چطور هوس این را دارد در حالی که با عائله اش اینطور رفتار میکند؟
بعد فرمود: حاج آقای آملی! داستان رفتار با عائله چیست؟
زبانم بند آمد و اشکم جاری شد و بالاخره به ایشان ماجرا را عرض کردم .
فرمود: آقا! چرا؟ اینها امانت خدا در دست ما هستند.
به قم بازگشتم و کل ماجرا را نیز خدمت آقای علامه طباطبائی عزیز عرض کردم و ایشان هم تعجب کرد و پس از سکوت زیادی فرمود: «آقای قاضی بزرگمردی بود.»
 

بنده ي برگزيده ي خدا مرحوم آقاي حاج محمدرضا الطافي دار فاني را وداع گفت ضمن عرض تسليت به محضر انسانيت و شرافت براي از دست دادن چنين گوهري توجه شما را... ادامه مطلب...

آيت‌الله مصباح يزدي: گروه انحرافي نه تنها نظام اسلامي، بلكه اساس اسلام را تهديد مي‌كند.

ارمغان حرم رضوي

هركس حرم حضرت رضا (عليه السلام) مشرف ميشود، يقين بداند توي كاسه اش چيزي ميريزند... منتها وقتي رفتي، عرض حاجت و توسل كردي، منتظر باش آنها هرچه بريزند تو پياله!
برحسب روايات معتبر: يك سلام به حضرت رضا (عليها لسلام) ثواب يك ميليون حج دارد!

توصيه آيت الله العظمي بهجت به زائر

در خدمت حضرت آقاي بهجت بودم شخصي آمد گفت: ميخواهم بروم حرم چه كار كنم، توصيه اي ميفرمائيد؟!
فرمودند: من بيشتر از آنچه در مفاتيح نوشته بلد نيستم؛ اما وقتي ميرويد آنجا، اتصال قلب به لسان باشد!
(يعني توجه و حضور قلب داشته باشيد و دلتان همراه زبان و گفتارتان باشد!)

گيرنده ميخواهد

در قم سيد بزرگواري بود و چاپخانه داشت!
از خواص علامه طباطبايي و محرم سر ايشان بود. اين سيد داراي معنويات و حالات بالا و اهل كتمان بود. روزي در منزلش ما را دعوت كرد.
بنده با شخص ديگري خدمتش رسيدم. در ضمن صحبت، به پهناي صورت اشك ميريخت.
قضيه اي ازعلامه طباطبايي (رضوان الله عليه) نقل كرد گفت: روزي با آقا كار داشتم رفتم در منزل ايشان؛ هر چه در زدم و منتظر ماندم كسي نيامد، معلوم شد كسي در منزل نيست.
ناگهان صدايي در گوشم گفت: در نزن، آقا رفته اند قبرستان نو! كسي هم در كوچه و اطراف من نبود...

با خودم گفتم: ميروم قبرستان نو، در ضمن به صحت و سقم اين صدا هم پي ميبرم!
با سرعت خودم را به قبرستان نو رساندم؛ ديدم ايشان در ميان قبرها در حال قدم زدن هستند. من خودم را آماده كرده بودم كه تا ايشان را ديدم قضيه اين صدا را به ايشان بگويم حتي اگر ترديد كردند قسم بخورم!
همين كه خواستم مطلب را بگويم فرمودند: دست و پايت را گم نكن، از اين صداها زياد است، گيرنده ميخواهد!

عنايت حضرت رضا (عليه السلام)

در مشهد طلبه اي بوده چهارده پانزده ساله، در سختي و تنگدستي به سر ميبرده است.
روزي گرسنگي بر او غلبه ميكند، مدتي چيزي نخورده بوده، كاري هم از دستش بر نميآيد. به حالت ضعف شديد ميافتد. با خود ميگويد: حال كه بناست بميرم، بروم حرم و در آنجا بميرم.
با نهايت سختي و دست به ديوار، خود را به حرم رسانده ميافتد.
ميگويد: مدتي گذشت، خادم آمد گفت: بلند شو، ميخواهيم در را ببنديم!
با سختي فراوان خودم را به حجره رساندم، در بسته بود.
قبل از اين كه در را باز كنم، از پشت شيشه نگاه كردم، ديدم ميوه غيرفصل در حجره است! خدايا، در حجره قفل است، اينها از كجاست؟!
رفتم داخل اتاق، مقداري از آن را خوردم، ناگهان ديدم پرده ها كنار رفت، حجابهاي ملكوتي برطرف شد!
خلاصه ميرسد به جايي كه مرجع عاليقدر زمان حضرت آيت الله العظمي بروجردي (رضوان الله عليه) ايشان آن موقع جواني بيست و دو، سه ساله بود، گاهي كه برخورد ميكردند، با اشتياق احوالپرسي ميكردند و ميفرمودند: آقاي آشيخ علي خدمت نميرسيم!
و او در جواب ميگفت: ان شاء الله خدمت ميرسم! (يعني آيت اله بروجردي نهايت توجه و عنايت را به او داشتند و در نظرشان بسيار جليل القدر بود).

عاقبت بخيري

گاهي وقتها يك نقطه روشن در زندگي انسان در يك مواقع خاصي از انسان دستگيري ميكند.
بعضيها كه عاقبت به خير ميشوند، مربوط به همان نقطه روشن در وجودشان ميباشد.
اما كسي كه عاقبت به خير نشده و جهنمي ميشود، معلوم ميشود همان نقطه روشن را هم ندارد! روايت هم اين مطلب را تأييد ميكند.
حدود سي سال قبل، در تهران شخصي بود كه در همه جا مشهور به فسق و فجور بوده است.
يك مرتبه ميبينند اين شخص، از عباد و زهاد شده است.
رفيقي داشتم در تهران، آدم خوبي بود، از شاگردان مرحوم آقا شيخ محمد حسين زاهد بود. (شيخ محمد حسين زاهد، مرد بسيار خوب و با معنويت و اهل زهد و ورع بوده. نفسش قوي بوده، و روح قوي اي داشته، حتي بعد از مرگش ديده بودند كه بر شاگردانش اشراف دارد)
آن دوست ما گفت: علت اين كه آن شخص فاسق عاقبت به خير شد اين بود كه:
شب عروسي اش، رفت توي اتاق عروس، ديد عروس دارد گريه ميكند؛ ميفهمد كه اين گريه، گريه معمولي نيست، خيلي جدي است! علت گريه را ميپرسد، عروس ميگويد: من به پسرعمويم علاقمند بودم؛ مرا به او ندادند؛ الان هم حرفي ندارم كه با تو زندگي كنم اما اين را بدان كه عمري را در ناراحتي خواهم بود!

اين شخص بلافاصله از منزل ميرود و عالم محل را با دو نفر شاهد مي آورد و ميگويد: من وكالت دادم كه طلاق اين دختر را بخوانيد.
طلاق را ميخوانند. بعد ميفرستند دنبال پسرعمومي دختر و ميگويد: عقد اينها را هم بخوانيد.
جوان را ميآورند و عقد آنها را ميخوانند!
وقتي كه او چنين جوانمردي و فداكاري را ميكند، پسرعموي دختر رو ميكند به او ميگويد: خدا تو را عاقبت به خير كند!
همين كه آن شخص (كه معروف به فسق و فجور بوده و اين گذشت را انجام ميدهد) پايش را از اتاق ميگذارد بيرون، متحول ميشود، حالش تغيير ميكند و در مسير سعادت قرار ميگيرد.
 

احمد زاده جایزه چه چیزی را گرفت
 

 احمد زاده استاندار فارس فردی که اقداماتش سبب اعتراض نیروهای حزب اللهی و ارزشی این استان شد جایزه چه اقدامی را گرفت که به سمت معاونت رییس جمهور و ریاست سازمان میراث فرهنگی و گردشگری رسید.
 

احمد زاده همچنین فردی است که نگارش نامه تملق آمیز استانداران در حمایت از جریان انحرافی را ترتیب داد، نامه ای که البته به امضای کمتر 10 تن از استانداران رسید.
 

از سوی دیگر وی قاسمی فرماندار جنجالی شهرستان شیراز را نیز در زمانی که افشاگری هایی علیه یک زمین خوار امارات نشین وابسته به جریان انحرافی انجام داده بود، برکنار کرد. 
 

از جمله دیگر طرح های پرحاشیه احمد زاده در استان فارس قصد برگزاری برنامه های هنری و جشن مانند با حاشیه های خاص در مکان هایی همچون تخت جمشید، آن هم همزمان با کنگره سرداران و 14 هزار شهید استان فارس بود، که محتوای این برنامه ها و تفکری که پشت سر آنها بود، نیروهای ارزشی استان فارس را به واکنش واداشت تا آنجا که فرمانده سپاه استان فارس تصریح کرد، اجازه تکرار خاطره جشن های دو هزار و پانصد ساله را در این استان به کسی نخواهیم داد.
 

 تمام این خوش خدمتی ها سبب شد، احمد زاده که طرح های فرهنگی وی همواره در استان فارس مورد اعتراض قرار گرفته بود در اقدامی معنا دار به سمت معاونت رییس جمهور و ریاست سازمان میراث فرهنگی کشور برسد.
 

این انتصاب از آنجا کاملا معنا دار ارزیابی می شود که احمدی نژاد در جلسه تودیع بقایی که اکنون معاون اجرایی وی شده و معارفه احمد زاده بیان کرد: "احمد زاده مسیری که بقایی قبلا طی کرده را در پیش گرفته و به سیبل تبدیل شده است تا در آینده به مسوولیت های مهم تری برسد."
 

سوال اینجاست که آیا در حلقه مرید و مرادی جریان انحرافی، جریانی که آیت الله مصباح یزدی ساختار آنرا با لوژهای فراماسونری مشابه دانسته بود، شاهد اضافه شدن حلقه جدیدی به زنجیره مشایی_ بقایی به نام احمد زاده هستیم.
 

 آخرین حرکت جریان انحرافی صدای دانشجویان را درآورد
 

پس از رفتن احمد زاده از استانداری فارس حسینی به سرپرستی این استانداری منصوب شد و از همان ابتدا برای استعفا تحت فشار قرار گرفت، تا اینکه از سوی رییس دفتر رییس جمهور احضار شد و عدم سرخم کردن در برابر مواضع مشایی باعث شد، شبانه عزل شد و سجادی از نیروهای کم تجربه داخل حلقه جریان انحرافی در استان فارس به سمت سرپرستی استانداری این استان منصوب شود.
 

در واکنش به این حرکت آیت الله ایمانی نماینده ولی فقیه در استان فارس و امام جمعه شیراز در خطبه های نماز جمعه هفته گذشته ضمن محکوم کردن تحرکات جریان انحرافی در استان فارس صحبت های تندی علیه آنان به زبان آورد، که سبب شد دانشجویان از روز شنبه به این سو در حمایت از سخنان نماینده ولی فقیه در استان فارس جلوی درب استانداری رفتند و دست به تحصن زدند.
 

 در روزهای پس از آن نیز شاهد اقدامات نمادینی همچون نصب بنر " ورود جریان انحرافی ممنوع " بر سر در استانداری فارس و سپس قفل و زنجیر کردن کلیه درب های استانداری فارس از سوی دانشجویان و نیروهای حزب اللهی بوده ایم، که در این مقطع اقدامات بی سابقه انجام شده از سوی دانشجویان استان فارس در مواجه با جریان انحرافی روی موج رسانه ای افتاد و در معرض دیدگان افکار عمومی مردم کشور قرار گرفت.
 

در حالیکه زمان نگارش این خطوط تحصن دانشجویان شیرازی در مقابل استانداری فارس و علیه جریان انحرافی به روز پنجم رسیده است، اخباری نیز از پیوستن اقشار مختلف مردم و همچنین دانشجویان واحد های مختلف دانشگاهی در استان فارس به این تجمع خود جوش به گوش می رسد.
 

براساس آخرین گزارش ها دانشجویان واحدهای دانشگاهی سروستان، بوانات، مرودشت و خرامه نیز به دانشجویان و مردم تحصن کننده علیه جریان انحرافی پیوسته اند.
اکنون این سوال مطرح است که آیا جرقه پایان نفوذ جریان انحرافی در سطح استانداری کشور از استان فارس مکانی که پروژه تبدیل آن به حیات خلوت این جریان شکست خورد آغاز خواهد شد.
 

شما مي توانيد آخرين اخبارايران و جهان رادر"واحداخبارواطلاع رساني راسخون"مشاهده نماييد.

علامه مصباح يزدي: روي كار آمدن جريان انحرافي، انحراف اسلام و انقلاب را در پي خواهد داشت

اشاره:

دگرگوني انديشه ها و عقايد، لازمه تفكر انسان است، و اگر معيار معيني وجود نداشته باشد، اين دگرگوني مي تواند همچنان ادامه پيدا كند.

اما ظهور اديان و مذاهب و مكاتب مختلف، افكار بشري را حول محورهاي خاص به گردش درآورده و از پراكندگي بيش از حد جلوگيري كرده اند. در اين ميان، پيدايش اسلام به عنوان دين خاتم، نقطه عطفي در تاريخ فكر بشري به وجود آورد؛ زيرا پيام نويد بخش خاتميت اين بود كه كاروان خرد و فكر بشري به قدري رشد يافته كه مي تواند در چارچوب اين دين كامل، بدون نياز به ظهور دين جديدي به سر منزل مقصود برسد. شايد اگر اسلام در مسير اصلي اش قرار مي گرفت، مي توانست با كمترين اختلاف ديني، بشر را به سعادت رهنمون كند.

اما هنوز چند دهه از پيدايش دين اسلام نگذشته بود كه همچون ساير اديان، اختلافات درون ديني آغاز شد و به مروز زمان، تحت تأثير عوامل مختلف فكري، سياسي، فرهنگي، اقتصادي، و... سرعت گرفت. به گونه اي كه تنها پس از گذشت سه قرن در اوايل قرن چهارم، هر ناظر و محقق بيروني را براي يافتن حق و حقيقت از ميان آن همه مسلك، مذهب و نحله منتسب به اسلام دچار تحير و سرگرداني مي كند. از اين رو نياز به تدوين علمي كه در آن عقايد و آراي گروههاي مختلف منتسب به اسلام بيان شده باشد بيش از پيش احساس شد تا پژوهشگر و منتقد بتواند با مطالعه آن علم از آراي فرقه هاي مختلف آگاهي يابد و سپس به سه مقياس كتاب و سنت و عقل آنها را در بوته آزمايش گذارد و سره را از ناسره بازشناسد.

واژه شناسي

فرق جمع «فرقه» و فرقه به معناي دسته، گروه و طايفه آمده است. [1] .

«مذهب» را اهل لغت به شعبه اي از دين، روش، طريقه، دين و كيش معنا نموده اند [2] .

نويسندگان عرب در كتابهاي تاريخ اديان و مذاهب، از دو واژه «ملل و نحل» استفاده نموده اند.

«ملت» در لغت عربي به معناي شريعت و دين است؛ يعني آنچه كه خداوند براي رسيدن بندگانش به سعادت، به واسطه انبيا وضع نموده و جمع آن ملل است. [3] نحل، جمع «نحله» به معناي دين و مذهب [4] است.

واژه ملت در قرآن كريم مكرر آمده است و به دو معناي «آيين الهي و حق» و «باطل و غير الهي» به كار رفته است. در مورد آيين الهي مي فرمايد:

«ثم اوحينا اليك ان اتبع ابراهيم حنيفا...» [5] . «پس به تو وحي كرديم كه از آيين ابراهيم حق گراي پيروي كن.»

و در مورد آيين غير الهي مي فرمايد:

«اني تركت مله قوم لا يومنون بالله و هم بالاخره هم كفرون.» [6] .

«من آيين قومي را كه به خدا اعتقاد ندارند و منكر آخرتند رها كردم.» موارد استعمال اين واژه در قرآن كريم بيش از نه مورد مي باشد. واژه «نحله» به معناي مورد بحث در قرآن كريم استعمال نشده است. در اصطلاح نويسندگان تاريخ اديان و مذاهب هم، اين واژه به معناي لغوي آن به كار گرفته شده است [7] .

تعريف علم فرقه شناسي اسلامي

از مجموع كتابهايي كه در اين علم نوشته شده اند مي توان آن را چنين تعريف كرد:

«فرقه شناسي اسلامي علمي است كه متكفل بيان عقايد كلامي خاص فرقه هايي است كه از اسلام نشئت گرفته اند.»

اين علم فقط به گروههاي سه گانه مي پردازد كه در بستر اسلامي به وجود آمده اند:

1 - گروههايي كه سه اصل كلامي توحيد، نبوت و معاد را پذيرفته اند. به عبارت ديگر، گروههايي كه طبق مباني اسلامي مي توان آنها را مسلمان دانست.

2 - گروههايي كه به اصول فوق يا بعضي از آنها خدشه وارد كرده اند و طبق اصول و مباني اسلامي و نيز بيشتر مسلمانان، از حوزه مسلماني خارج شده اند اما خودشان خود را مسلمان مي دانند؛ همانند گروههاي مختلف غلات كه با وجود خدشه وارد كردن به الوهيت و نبوت و يا حتي معاد، باز به آيات قرآن استناد مي كنند.

3 - گروههايي كه اين اصول را نپذيرفته اند و خود را نيز مسلمان نمي دانند؛ مانند: گروههاي بهائيت كه دين خود را ناسخ دين اسلام مي دانند اما به هر حال در بستر اسلامي و با تأثير پذيري از عقايد اسلامي خود را مطرح مي كنند.

فوايد علم فرقه شناسي در اسلام

«اين دانش همان گونه كه از نام آن پيداست به بحث در مورد مكتبهاي فكري و شعب درون يك دين مي پردازد.» [8] .

فايده و كاربرد اين علم را مي توان در موارد زير خلاصه كرد:

1 - آگاهي از جهات اشتراك و اختلاف فرق و مذاهب؛

2 - شناخت اديان و مذاهب و شعب مختلف آنها و آشنايي با تولد و رشد و توسعه آنها و يا از بين رفتن آنها و علل اين مسائل؛

3 - نقد مستدل و مستند فرق و مذاهب؛

4 - اين علم مي تواند به گونه اي مورخ و تحليل گر تاريخ اسلام را ياري كند؛ چرا كه هنگام بررسي جريانهاي تاريخ اسلام، به نام بعضي از فرقه ها يا رهبران آنها برخورد مي كنيم كه شناخت آنان و عقايدشان مي تواند در فهم بهتر اين گونه جريانها مفيد افتد.

5 - عالم رجالي نيز مي تواند به گونه اي ديگر از اين علم بهره گيرد، بدين ترتيب كه با شناخت صحيح عقايد گروههاي مختلف مي تواند به گونه اي دقيق تر درباره افراد منسوب به آن گروهها كه در سلسله اسناد احاديث واقع شده اند، داوري كند.

از رهگذر اين فايده، فقيه نيز مي تواند هنگام دقت در سلسله اسناد روايات فقهي طبق مبناي خود از آن بهره گيرد.

تاريخچه اجمالي فرق و مذاهب اسلامي

بحث از فرق و مذاهب در ميان انسانها به شكل مدون و غير مدون رايج بوده است. تاريخ فرق و مذاهب را در ميان مسلمانان از زمان پيامبر صلي الله عليه و اله در قرآن مي يابيم؛ «براي نمونه در سوره بقره حدود شصت آيه [9] سرگذشت بني اسرائيل و قانون شكني هاي آن قوم را ذكر نموده است»

راجع به اقوام گذشته، قوم نوح، لوط، ابراهيم، شعيب، و... نيز گزارشهايي در قرآن آمده است.

با مراجعه به كتاب شناسي ها درمي يابيم كه نگارش در خصوص علم ملل اسلامي، از اوايل قرن سوم هجري آغاز شده است. اين امر در زماني بود كه امت اسلامي جريانهاي مختلف سياسي دخيل در فرقه سازي و همچنين جريان هاي فرهنگي مؤثر در پيدايش فرقه ها همچون نهضت ترجمه و نيز اختلاط امت اسلامي با مردم سرزمين هاي ديگر همانند ايران، روم و هند را پشت سر گذاشته و ظهور انواع و اقسام فرقه ها را در درون خود تجربه كرده بود [10] .

معيار اسلامي بودن فرق چيست

معيار اسلامي بودن يك فرقه يا مذهب اين است كه اسلام را قبول داشته باشد، و به عبارت ديگر مسلمان باشد. حال سؤال اين است كه اسلام چيست؟ و مسلمان كيست؟

اسلام در لغت مشتق از «سلم» و به معني داخل شدن در سلامتي و آرامش و انقياد است [11] .

معناي اصطلاحي و شرعي آن عبارت است از: تدين به دين اسلامي [12] .

حال اگر كسي به وجود خداوند و يگانگي او و اعتقاد به ضروريات دين و نبوت پيامبر اكرم صلي الله عليه و اله و آنچه او از جانب خداوند آورده است اقرار نمايد، مسلمان خواهد بود و نخستين مرتبه از اسلام و ايمان كه آثار شرعي اسلام كه در كتب فقه بيان شده، بر آن مترتب مي گردد؛ يعني جان و مال او حرمت پيدا مي كند، ارث مي برد، در قبرستان مسلمين دفن مي شود و...

[1] فرهنگ فارسي، معين، ج 2، ص 2533.

[2] همان مدرك، ج 3، ص 3976.

[3] المعجم الوسط، ج 2، ص 364.

[4] اقرب الموارد، ج 5، ص 364.

[5] نحل، 122.

[6] يوسف، 38.

[7] فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي، جعفر سبحاني، ج 1، ص 27.

[8] سبحاني، فرهنگ عقايد و مذاهب اسلامي، ج 1 ، 28.

[9] بقره، 40 - 100.

[10] آقا بزرگ تهراني، الذريعه، ج 16، ص 174.

[11] مجمع البيان، ج 1، طبرسي، 240، مفردات راغب، كلمه «سلم».

[12] اقرب الموارد، ج 1، كلمه «سلم».

ویترین ایرانسل یا ویترین بهائیت؟

یک جوان نيکشهري: با ديدن فيلم مختار شيعه شدم

خبرگزاري فارس: عبدالله شهبازي ،محقق و مورخ ايراني با اشاره به سوابق خانوادگي «كريستين امانپور» فاش ساخت كه وي از خانواده بهائيان سرشناس فارس بوده است.

 

به گزارش خبرگزاري فارس، شهبازي در مقاله‌اي در وبلاگ شخصي خود با اشاره به تحريف سخنان دكتر احمدي‌نژاد از سوي امانپور و شبكه تلويزيوني سي ان ان نوشته است: پدر كريستين امانپور اهل سروستان فارس است و به يكي از خانواده‌هاي بهائي اين خطه تعلق دارد و با برخي از خانواده‌هاي سرشناس بهائي خويشاوند است.
شهبازي با اشاره به وضعيت پدر امانپور مي‌افزايد: او معروف بود به «كاپيتان امانپور» زيرا در زمان رضا شاه و اندكي پس از شهريور 1320 در نيروي دريايي اشتغال داشت. جوان خوش‌تيپ و سر و زبان‌دار و قالتاقي بود. در تهران ساكن شد. به كمك خويشان و دوستان متنفذش به خدمت دولت درآمد و شد مأمور خريد غله. در زمان جنگ جهاني دوّم به دليل قحطي گندم كمياب بود و دولت، كشاورزان را موظف كرده بود كه محصول خود را به دولت بفروشند. كاپيتان ما هر وقت به مأموريت مي‌رفت با كيف پر از پول به تهران برمي‌گشت. رشوه مي‌گرفت و اجازه مي‌داد كه كشاورزان گندم را احتكار كنند. از اين طريق ثروتمند شد و تپه‌اي خريد در منطقه كنوني فرشته تهران كه اكنون بزرگرا‌ه از كنار آن رد مي‌شود. اين تپه معروف شد به «تپه امانيه».
اين مورخ برجسته كشور اضافه كرده است: همسر وي خواهر زن نصرالله فلسفي، نويسنده معروف بود. اين زن تا آخر همسر رسمي امانپور بود.كاپيتان امانپور كه هم خوش‌تيپ و پولدار بود و هم ژن قالتاقي را از پيشينيان‌اش به مقدار كافي به ارث برده بود، با دختر سپهبد امان‌الله جهانباني ازدواج كرد. مدت زيادي از وصلت او با خانواده سرشناس جهانباني نگذشته بود كه رسوايي شروع شد. بازرسان شيرپاك خورده تحقيق كردند و معلوم شد كه كاپيتان ما در اليگودرز مقادير زيادي از گندمكاران رشوه گرفته است. پرونده بالا گرفت و تازه داماد به زندان افتاد. سپهبد پير، كه عمري با «خوشنامي» زندگي كرده بود، سرشكسته نزد محمدرضا شاه رفت و با زاري ماجرا را گفت. گفت كه من تا به حال از شما هيچ خواهشي نكرده‌ام ،ولي اين آدم به‌هرحال داماد من است، التفاتي كنيد و مرا از اين سرشكستگي نجات دهيد. شاه هم دستور آزادي كاپيتان را داد؛ مشروط بر اين‌كه از ايران خارج شود تا بهانه‌اي به دست دشمنان سلطنت نيفتد و كاپيتان آزاد شد.
شهبازي با اشاره به اينكه پدر كريستين امانپور پس از آزادي به مصر رفت، مي افزايد: اين سفر مقارن است با بحران كانال سوئز در سال 1956. در آن زمان قدرت‌هاي غربي دولت جمال عبدالناصر را تحريم كرده بودند و به شركت‌هاي غربي اجازه كار در كانال سوئز را نمي‌دادند. دولت مصر در به در به دنبال كساني مي‌گشت كه در كار لايروبي و يدك‌كشي كشتي با تجربه باشند. امانپور به خدمت دولت مصر درآمد و ظاهراً كارش موفقيت‌آميز هم بود.
اين محقق از جمله فروض محتمل در اين دوره از فعاليت امانپور را جاسوسي براي اسرائيل در مصر با توجه به بهائي بودن امانپور دانسته است.
وي در بخش ديگري از مقاله خود آورده است: امانپور در زماني كه در خارج از ايران بود با يك زن انگليسي ازدواج كرد و از او صاحب دو دختر شد: ليزي و كريستين (متولد 1958/ دي 1336 در لندن). امانپور مدتي در تهران با زن انگليسي و دو دخترش زندگي كرد ،ولي بعد آن‌ها را هم رها كرد. در نتيجه خانم انگليسي و دو دختر به لندن بازگشتند.
شهبازي افزوده است: ليزي خانم، كه اكنون توليدكننده فيلم است و با شبكه چهار تلويزيون انگليس كار مي‌كند، در دانشگاه رودآيلند آمريكا در رشته روزنامه‌نگاري ثبت‌نام كرد و شهريه را پرداخت كرد، ولي كمي بعد پشيمان شد. دانشگاه حاضر نشد پول شهريه را پس بدهد ولي پذيرفت كه كس ديگري را به جاي ليزي خانم بپذيرد. در نتيجه، كريستين به آمريكا رفت و به جاي خواهرش روزنامه‌نگاري خواند و به اين ترتيب تصادفاً شد روزنامه‌نگار. كريستين در سال 1983 در سي. ان. ان. به عنوان خبرنگار شاغل شد و در زمان جنگ بوسني به شهرت رسيد. كريستين امانپور در سال 1998 با جيمز روبين، سخنگوي سابق وزارت خارجه آمريكا (كه او نيز يهودي است) ازدواج كرد.

بسم الله خير الاسماء در حيرتم كه چه نويسم ؟! روي سخنم با كيست ؟ با خفته است يا با بيدار؟ اگر با خفته است ، خفته را خفته كي كند بيدار؟ و اگر با بيدار است ، بيدار در كار خود است. و انگهي نويسنده چه نويسد كه خود نامه سياه و از دست خويش ، در فرياد است. پيري و جواني چو شب و روز بر آمد ما شب شد و روز آمد و بيدار نگشتيم. بدنوع پشمها كه رشتيم و بد جنس تخمها كه كشتيم خرما نتوان خورد از اين خار كه كشتيم ديبا نتوان بافت از اين پشم كه رشتيم. چون از كشتزارها خود، بي خبرم آسوده مي چرم ، آه اگر از پس امروز بود فردايي ! وليكن به قول شيخ اجل سعدي: گاه باشد كه كودك نادان به غلط بر هدف زند تيري كلمه اي چند تقرير شود، و نكاتي اندك تحرير گردد، شايد كه دلپذير افتد. مگر صاحبدلي روزي به رحمت كند در حق درويشان دعايي معرفت نفس ، طريق معرفت رب است ، كه از سيد انبيا و هم از سيد اوصيا - صلوات الله عليهما - ماثور است: من عرف نفسه فقد عرف ربه ، هر كس در خويشتن بينديشد و در خلقت خود تفكر و تامل كند، در يابد كه: اين شخص محير العقول ، واجب بالغير است ، بلكه خود و جميع سلسله موجودات را محتاج به حقيقتي بيند كه طرف و سر سلسله همه است و جز او ته همه ربط محض به اويند و چون معلول ، هر چه دارد، پرتوي از علت است ، تمام اشيا را مرايي جمال حق بيند. و چون معلول به علتش قائم است علت با معلول معيت دارد نه معيت مادي و اقتران صوري ، بلكه معيت قيومي كه اضافه اشراقي علت به ما سواهاست. و چون در سلسله موجودات ، اول علت است و با همه و در همه اول اوست ، پس اول ، علت ديده مي شود، سپس معلول دلي كز معرفت نور و ضيا ديد به هر چيزي كه ديد اول خدا ديد اين بده در ابياتي گفته است: من به يارم شناختم يارم تو به نقش و نگار، يعني چه ؟ عقل خبير اين لطيفه را از كريمه و هو معكم اينما كنتم در مي يابد، و از گفتار حق سبحانه به كليمش كه انا بدك اللازم يا موسي مي خواند، و به سر و رمز اشارت ارسطو كه ان الاشياء كلها حاضرات عند المبدا الاول علي الضروره و البت پي مي برد. تا درجه فدرجه به جايي مي رسد كه مي بيند حقيقت امر، فوق تعبير بهعلت و معلو است. و چون وجود در هر جام قدم نهاد، خير محض و قدومش ، خير مقدم است ، و همه خيرات از يك حقيقت فائض شده اند كه ان من شي الا عندنا خزائنه ، پس كل الكمال و كمال الكل ، ، مبدا واجب الوجود است ، و عقل بالفطره عاشق آن كمال مطلق است كه العقل ما عبد به الرحمن و اكتسب به الجنان و جنت اهل كمال ، همان كمال است كه جنت لقاست. در ابياتي گفته ام: چرا زهد اندر هواي بهشت است چرا بي خبر از بهشت آفرين است بلكه ماسواه ، شتابان به سوي او رهسپارند. در غزلي گفته ام: معشوق حسن مطلق اگر نيست ماسواه يكسر به سوي كعبه عشقش روانه چيست و متاله سبزواري چه نيكو فرموده است: و كل ما هناك حي ناطق و لجمال الله دوما عاشق حالا كه عقل به فطر، طالب آن مقام است ، ناچار از موانع بايد بر حذر باشد، و اگر رهزني سد راه شد، لابد بايد با او بجنگد تا به مقصود رسد، بلكه بي رهزن نخواهد بود و نتوان بود. در اين مشهد كه آثار تجلي است سخن دارم ولي ناگفتن اولي است و آن رهزن جز ما، ديگري نيست. تو خود حجاب خودي حافظ از ميان برخيز خوشا كسي كه در اين راه بي حجاب رود در ترجيح بندي گفته ام: زنگ دل را زداي تا يارت بدهد در حريم خود بارت به خداي عليم بي همتا حاجبي نيست غير زنگارت خواهش گونه گون نفساني كرد در دام خود گرفتارت شد خدا بينيت ز خود بيني رفت دينداريت به دينارت واي بر تو اگر كه مي خواهي گرم داري به خويش بازارت سر تسليم بايدت بودن گر بزارت كشند بردارت اندرين يك دو روزه دنيا نرساني به خلق آزارت تو بهشت و جهنم خويشي تا چه خواهد كه بود اسرارت گرچه بسيار تو بود اندك ز اندكت مي دهند بسيارت اي بنده خداي ! به خود آي و در حضور و مراقبت مي كوش كه: در خلوتي ز پيرم كافزوده باد نورش خوش نكته اي شنيدم در وجد و در سرورش گفتا حضور دلبر مفتاح مشكلاتست خرم دلي كه باشد پيوسته در حضورش ندانم كدام ذره بي مقدار در خواب غفلت است تا بني آدم غافل باشد، اگر چه هيچ ذره اي بي مقدار نيست كه: دل هر ذره را كه بشكافي آفتابش در ميان بيني يا ايها الانسان ما غرك بربك الكريك الذي خلقك فسويك فعدلك في اي صوره ما شاء ركبك قرآن كريم صورت حقيقيه انسان كامل است و صراط مستقيم كه يهدي الي الرشد ، يهدي للتي هي اقوم ره رها كرده اي. از آني گم عز ندانسته اي ، از آني خوار چز بدست و دل محمد نيست حل و عقد خزينه اسرار بيدار باش و از تن اسايي بر كنار باش كه: ناز پرورده تنعم نبرد راه به دوست عاشقي شيوه رندان بلاكش باشد كام حيواني را به بي زبانها گذار، تو كه مشمول الرحمن علم القرآن خلق الانسان عمله البيان هستي ، اهل بيان باش ، خاموش باش تا گويا شوي. چشم ببند تا بينا شوي. رسول الله (ص) فرمود: غضوا ابصاركم ترون العجائب. آب كم جوي ، تشنگي آور بدست تا بجوشد آبت از بالا و پست به خويشتن خطاب مي كنم: اي همبازي اطفال ! اي سرگرم به قيل و قال ! اي اسير اصطبل و علف ! اي دور از سعادت و شرف ! اي محبوس در لظاي (:: آتش) هوي ! اي محروم از جنت لقاء! عمر به بي حاصلي و بوالهوسي گذشت ، چه شود كه به خود آيي و ببيني چه كسي ! بل توثرون الحيوه الدنيا و الاخره خير و ابقي ، كلا بل تحبون العاجله و تذرون الاخره ندانم چه كسي در خانه دوست رفت و نا اميد و برگشت ؟! يك صبح به اخلاص بيا بر در ما گر كام تو بر نيامد آن گه گله كن چه كسي سوز دلش به التهاب آمد و برد (:: خنكاي) اليقين عشق التهابش را فرو ننشاند؟ اي كه عاشق نئي ، حرامت باد زندگاني كه مي دهي بر باد در به روي هم باز است ، دربان ندارد، تعيين وقت لازم نيست ، هيچ عنوان و رسم نمي خواهد، جز اين كه: در كوي ما شكسته دلي مي خرند و بس بازار خود فروشي از آن سوي ديگر است كمال اصفحاني چه خوش گفته است: بر ضيافتخانه فيض نوالت منع نيست در گشاده است و صلا در داده ، خوان انداخته رهرو، چه زن باشد و چه مرد، چه آسيه و مريم ، چه جنيد و ابراهيم ادهم. به قول عمان ساماني: همتي بايد قدم در راه زن صاحب آن خواه مرد و خواه زن غيرتي بايد به مقصد ره نورد خانه پرد از جهان چه زن چه مرد شرط راه آمدن نمودن قطع راه بر سر رهرو، چه معجر، چه كلاه سخني چند در آداب سائر الي الله بياوريم - كه پا در كفش بزرگان كنيم و تشبه به آنان كه من تشبه بقوم فهو منهم - آرزو بر جوانان عيب نيست ! 1 - قرآن كه صورت كتيبه انسان كامل - اعني (::مقصودم) حقيقت محمديه - است ، به اندازه اي كه از ان بهره برده اي ، به حقيقت خاتم (ص) تقرب يافته اي ، اقرا و ارقه (::بخوان و بالارو) . رسول الله (ص) فرمود: ان هذا القرآن مادبه ، فتعلموا مادبته ما التطعتم و ان اصفرا البيوت لجوف اصفر من كتاب الله تعالي. پس اي اخوان صفا و خلان وفا! به مادبه اي اييد كه فيها ما تشتهي الانفس و تلذ الاعين. 2 - اي عبادالرحمن ! تا سوره فرقان از عباد الرحمن الذين يمشون علي الارض تا آخر سوره ، هر يك دستور العملي كاملي است. 3 - در باب سيزدهم و باب بيستم ارشاد القلوب ديلمي آمده است كه: قال النبي (ص) : يقول الله تعالي: من احدث و لم يتوضا فقد جفاني ، و من احدث و توضا و لم نصل ركعتين فقد جفاني ، و من صلي ركعتين و لم يدعني فقد جفاني ، و من احدث و توضا و صلي ركعتين و دعاني فلم اجبه في ما يسال من امر دينه و دنياه ، فقد جفوته و لست برب جاف. حالا كه در اين عمل سهل رخيص چنين نتيجه عظيم و نفيس است ، خوشا حال آن كه از علو همت خود بعد از دادي اين دستور از حق تعالي مطلبي بخواهد كه آن را زوال و نفاد نباشد، اعني حلوت ذكر و لذت لقا وشرف حضور بخواهد، و زبان حالش اين باشد كه: ما از تو نداريم به غير از تو تمنا حلوا به كسي ده كه محبت نچشيده است. 4 - و كلوا و اشربوا و لا تسرفوا انه لا يحب المسرفين فضول طعام ، مميت (::ميرانده) قلب است و مفضي (::كشاننده) به سركشي نفس ‍ و طغيان اوست ، و از جل خصال مؤ من ، جوع (::گرسنگي) است. نه چندان بخور كز دهانت بر آيد نه چندان كه از ضعف جانت بر آيد 5 - همان طور كه فضول طعام ، مميت قلب است ، فضول كلام نيز از قلب قاسي بر خيزد. از رسول الله (ص) روايت است: لا تكثروا الكلام بغير ذكر الله ، فان كثره الكلام بغير ذكر الله ، قسو القلب ، ان ابعد الناس من الله القلب القاسي. 6 - محاسبت نفس ، كه امام كاظم (ع) فرمود: ليس منامن لم يحاسب نفسه في كل يوم ، فان عمل حسنا، استزادالله ، و ان عمل سيئا، استغفرالله تعالي منه و تاب اليه. 7 - مراقبت و اين مطلب عمده است. قال الله تعالي: و كان الله علي كل شي رقيبا. و قال النبي (ص) لبعض اصحابه: عبدالله كانك تراه ، فان لم تكن تراه ، فهو يراك. 8 - الادب مع الله تعالي في كل حال در باب چهل و نهم كتاب ارشاد القلوب ديملي آمده است: روي ان النبي (ص) خرج الي غنم له و راعيها عريان يفلي ثيابه ، فلما راه مقبلا لبسها، فقال النبي (ص) : امض فلا حاجه لنا في رعايتك.فقال. و لم ذلك ؟!) فقال: انا اهل بيت لا نستخدم من لا يتادب مع الله و لا يستحيي منه في خلوته. 9-العزله. سلامت در عزلت است. با خلق باش و نباش. هرگز ميان حاضر و غائب شنيده اي من در ميان جمع ودلم جاي ديگر است 10 - التههجد، و من الليل فتهجد به نافله لك عسي ان يبعك ربك مقاما محمودا و قل رب ادخلني مدخل صدق و اخرجني مخرج صدق و اجعل لي من لدنك سلطانا نصيرا. 11 - التكفكر، قال الله تعالي: الذين يذكرون الله قياما و قعودا و علي جنوبهم و يتفكرون في خلق السموات و الارض ، ربنا ما خلقت هذا باطلا سبحانك فقنا عذاب النار. 12 - ذكر الله تعالي في كل حال قلبا و لسانا. قوله سبحانه: و اذكر ربك في نفسك تضرعا و خيفه و دون الجهر من القول بالغدو و الاصلا و لا تكن من الغافلين ان الذين عند ربك لا يستكبرون عن عبادته و يسبحونه و له يسجدون. 13 - رياضت در طريق علم و عمل بر نهجي (شيوه اي) كه در شريعت محمديه (ص) مقرر است و بس ، كه علم و عمل براي طيران به اوج كمال و عروج به معارج به منزلت دو بالند. 14 - اقتصاد يعني ميانه روي در مطلق امور حتي در عبادت. 15 - مطلب در دو كلمه است: تعظيم امر خالق ، و شفقت با خلق. فرزانه آن كه خواهد تعظيم امر خالق ديگر كه باز دارد از خلق شر و شورش گفتار بسيار است ، ولي دو صد گفته چون نيم كردار نيست ، تا چه قبول افتد و چه در نظر آيد. و السلام علي من اتبع الهدي قم ، حسن زاده آملي 21/3/1349ه. ش

در محضر عارفان واصف بادكوبه اى

پاسخ نقل قول

وقتي در قرن 13 هجري قمري شخصي به نام علي محمد شيرازي ادعاي نيابت و باب امام زمان(ع) را كرد، با حمايت مستقيم كشورهاي سلطه طلب توانست بين مردم ايران اختلاف اندازد و بر پايه همين حمايت ها بود كه بعد ادعاي مهدويت و سپس نبوت كرد و در آخر ادعا نمود كه او خدا است و خداوند در او ظهور كرده و دورة دين اسلام به پايان رسيده است و در نهايت بر اثر واكنش علماي اسلام، در سال 1266 قمري در تبريز اعدام گرديد و بعد از او ميرزا حسينعلي ملقب به بهاء الله ادعاي جانشيني او را كرد و گفت منم خداي عزيز كه باب مژده آمدنم را داده بود و در كتاب هايي كه نازل كرد تنها مقداري از احكام باب را نسخ كرد و پس از او پسرش عباس معروف به عبدالبها جانشين او شد. [1] در اين نوشته قبل از بيان عقايد و احكام بهائيت اشاره اي خيلي كوتاه به حمايت هاي بيگانه گان از اين فرقه مي كنيم: 1. حمايت روسيه: سفارت روسيه از اول فتنه بابيه و پيدا شدن فرقه بابيه و بهائيه از رهبران اين فرقه حمايت مي كرد. به عنوان مثال دالگوركي سفير روسيه در تهران براي نجات بهاء الله از زندان پادرمياني كرد و فرستاده خود را با وي همراه نمود تا به سلامت از ايران خارج شود. 2. دولت انگلستان: بعد از انتقال رهبري بابيت و بهائيت به عراق و سپس فلسطين، رهبران اين فرقه خود را به تبعيت استعمار انگليس در آوردند به طوري كه پس از پايان جنگ جهاني اول به پاس خدماتي كه عبدالبهاء براي استعمار انگليس انجام داده بود طي مراسمي لقب سِر(Sir) و بزرگترين نشان خدمتگزاري، نايت هود(Knight Hood) را دريافت كرد. 3. آمريكا: در اثر حمايت هاي آمريكا، بهائيگري به ستون پنجم و يكي از ابزارهاي استكباري آمريكا بعد از جنگ جهاني اول مبدّل شد. 4. پادشاه عثماني: براي قدرداني از حمايت هاي عثماني از بهائيت، عبدالبهاء لوحي براي او نازل كرده و از او تشكر نمود. 5. دولت غاصب اسرائيل: بهائيت از اول پيدايش خود با يهود همكاري داشت، به طوري كه دكتر احمد شلبي عقايد اين فرقه را در كتاب مقارنة الاديان اليهوديه مي آورد كه هيئت بين المللي حيفا در نامه اي به محفل روحاني ملي بهائيان ايران در اول ژوئيه 1952 رابطه شوقي افندي رابا حكومت اسرائيل اعلام داشت.[2] با توجه به مطالب فوق معلوم مي شود كه فرقه بهائيت از اول تأسيس تا زمان حال هميشه وسيله اي براي خيانت به مسلمانان و حمايت از دولت هاي استعماري بوده است. اما در مورد عقايد آنان بايد گفت كتابهائي كه البهاء الله يعني ميرزا حسينعلي به گمان خودش نازل كرده و عقايد و احكامش را گفته است به عنوان نمونه اشاره مي كنيم: 1. الايقان 2. مجموعة الالواح 3 . الشيخ 4. اقدس 5. نبذة من تعاليم حضرت البهاء[3] عقايد بهائيت: بيشتر عقايد بهائيت در محور بهاء الله است كه در اينجا به چند نمونه اشاره مي كنيم: 1. شناخت: اولين چيزي كه بر بندگان واجب شده است شناخت محل تابش وحي و طلوع امرالله است، يعني معرفت به ميرزا حسينعلي بهاء الله كه در اثر اين شناخت اعمال قبول مي شود. 2. بهاء الله همان خداست و پس از او شوقي افندي خدا شد. 3. بهاء مژده انبياء گذشته و باب است، يعني سيد علي محمد شيرازي باب فقط مژده رسان بهاء الله بود و با آمدن او قيامت نزديك مي شود. 4. اسماء، صفات و افعالي كه براي خداوند تبارك و تعالي ذكر مي شود رموزي است براي اشخاصي كه آنها مظهر الله هستند(يعني خدا در آنها ظهور كرده است) و گرنه خداوند، اسماء و صفات و افعال ندارد. 5. بهاء الله، احد و واحد است و شريكي در ملك براي او نيست، چرا كه خداوند در او ظهور كرده است و اين ظهور براي شناخت بيشتر خداوند است كه در حجاب غيب از نظرها پوشيده است. 6. بهائيت از همه اديان گذشته بهتر است، چرا كه خداوند در بهاء الله ظهور كرده است و اديان ديگر با ظهور بهاء تمام مي شوند و به مرحله كمال مي رسند. 7. دين اسلام تا آمدن بهاء الله معتبر بود و قرآن كريم هيچ گونه اعجازي ندارد و توسط باب نسخ شده است. 8. بهاء الله يك معجزه است، زيرا بدون اينكه به مدرسه برود توانسته الواح مقدس فارسي و عربي را املاء نمايد. 9. شريعت بهائي فقط پس از هزار سال قابل تغيير است يعني خداوند تبارك و تعالي مي تواند بعد از هزار سال در شخص ديگري ظهور كند و دين بهائيت را نسخ كند، همچنانكه با ظهور خود در بهاء، دين اسلام را نسخ كرد.[4] احكام: بهائيت براي خود احكامي را هم به گمان خويش نازل شده، دارند كه به چند نمونه مهم اشاره مي كنيم: 1. نماز: صبح و ظهر و شام 9 ركعت به صورت فرادي نماز مي خوانند و قبله شان شهر عكا است كه قبر ميرزا حسينعلي بهاء (خدايشان) در آنجاست. در بهائيت نماز آيات نسخ شده و كسي كه آب ندارد به جاي وضو ، پنج بار مي گويد: بسم الله الاطهر الاطهر. 2. روزه: بهائيت مي گويند هر سال 19 ماه دارد و هر ماه نوزده روز پس روزه 19 روز در آخرين ماه سال واجب است كه عيد نوروز عيد فطرشان مي شود. 3. حج: زيارت محل تولد باب در شيراز و خانه حسينعلي ميرزا در بغداد در همه ايام به جاي زيارت كعبه قرار داده شده است. 4. ازدواج: بيش از يك زن جايز نيست، ازدواج با زن پدر حرام ولي با بقيه محارم مانند مادر، خواهر و .... حلال است. 5. طهارت: همه اشياء روي دنيا پاك است مانند: بول، غائط، مني، سگ و ... و اين موهبت بهاء به بندگان اوست. 6. مراكز اجتماع: «حظيرة القدس» در عشق آباد و «مشرق الاذكار» در نزديك شيكاگوي آمريكا از مراكثر اجتماع بهائيت به شمار مي آيند. 7. تربيت اولاد: درس و ياد دادن احكام به فرزند بر عهده پدر است و اگر فقير باشد هزينه آن از بيت العدل داده مي شود. 8. يك سوم از ديه كسي كه كشته شده است حق بيت العدل بهائيت است نه صاحب دم. 9. زنا: حد زنا در مرحله اول 9 مثقال طلا و در مرحله بعد 18 مثقال به بيت العدل ريخته مي شود. 10. مهماني: هر ماه يكبار مهماني بر همه واجب است هر چند با دادن آب خالي. 11. بهداشت: هر هفته يك بار غسل و ناخن گرفتن واجب است. 12. عيد: هر سال دو عيد هست: كه عبارت اند از روز بعثت باب(ادعاي بابيت) و روز ولادت ميرزا حسينعلي بهاء. 13. دفن اموات: مرده ها بايد در بلور، سنگهاي قيمتي و چوب هاي محكم و لطيف و با انگشتر نقش دار به اسم بهاء، دفن شوند. 14. آداب و معاشرت: با اديان ديگر با محبت و مسالمت رفتار شود تا بوي خوش رحمان(بهاء الله) را بيابند. 15. ارث: سهم دختر و پسر مساوي است همچنان كه بلوغ هر دو در 15 سالگي است. 16. اسباب منزل: هر نوزده سال يك بار، بايد اثاثيه منزل تغيير يابد.[5] با توجه به حمايت هاي علني استكبار و ادعاهاي بي منطق بهائيت بايد بگوئيم بهائيت دين نيست بلكه نقشة استعماري است براي ضربه زدن به امت اسلامي و غلبه بر كشورهاي اسلامي. زيرا اگر مردم اين مكتب را بپذيرند ديگر مبارزه با ظلم، جهاد، امر به معروف و نهي از منكر مفهوم خودش را از دست مي دهد و بايد اشياي قيمتي را به حساب بهائيت در بيت العدل كه به جاي بيت المال رايج در دين اسلام است بريزند تا استكبار با خيال راحت بر كشورهاي بزرگ اسلامي تسلط يابد و هيچ رقيبي هم نداشته باشد. معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر: 1. انشعاب در بهائيت پس از مرگ شوقي رباني، اسماعيل رائين. 2. بهائيت در ايران، تهران، زاهد زاهداني. [1] . حسين طباطبائي، مصطفي، ماجراي باب و بهاء، تهران، روزنه، دوم، 1379 شمسي، ص 45. رك: افراسيابي، بهرام، تاريخ جامع بهائيت، تهران، مهرفام، دهم، 1381 شمسي، ص 271. و: امين، شريف يحيي، فرهنگنامه فرقه هاي اسلامي، ترجمه: موحدي، محمد رضا، تهران، باز، اول، 1378 شمسي، ص 69، ص 84. [2] . تاريخ جامع بهائيت، ص 271 و 298 و 323 و 563. رك: رباني گلپايگاني، علي؛ فرق و مذاهب كلامي، قم، امير، اول، 1377 شمسي، ص 341. و: شلبي، احمد، مقارنة الاديان اليهوديه، قاهره، مكتبة النهضة المصريه، سوم، 1973 ميلادي، ص 336. [3] . همان. [4] . مقارنة الاديان(اليهوديه)، ص 331، ورك: تاريخ جامع بهائيت، ص 345. [5] . فرق و مذاهب كلامي، ص 343. رك: تاريخ جامع بهائيت، ص 345.  انسان فرزندکار وزحمت خویش است

انجمن حجتیه تشکیلاتی که هدف اصلی آن، دفاع از اسلام در مقابل بهائیت و تلاش برای «فراهم کردن زمینه ظهور امام عصر» است. این انجمن در سال ۱۳۳۲ به وسیله یک روحانی شیعه به نام شیخ محمود حلبی تأسیس شد.^[۱] حلبی این گروه را در سال ۱۳۶۲ پس از تهدید روح‌الله خمینی و متهم‌شدن به خیانت و ارتجاع، تعطیل کرد.

اختلاف اصلی اعتقادی انجمن حجتیه با دیدگاه حاکم در جمهوری‌اسلامی ایران، آنست که آنها معتقد به تلاش برای تشکیل حکومتی اسلامی تا پیش از ظهور مهدی نیستند^[۲]. با این حال علی اکبر محتشمی معتقد است به واسطهٔ ارتباط با برخی مراجع توانستند در نهادهای حکومتی چون جامعهٔ مدرسین حوزهٔ علمیهٔ قم، شورای نگهبان و مجلس خبرگان رهبری نفوذ نمایند.^[۳]

محتویات                         [نهفتن] ۱ تاریخچه ۲ عقاید ۳ ساختار ۴ پس از انقلاب ۵ جستارهای وابسته ۶ پاورقی ۷ منابع

تاریخچه

انجمن حجتیه پس از کودتای ۱۳۳۲ با هدف تعلیم کادرهایی برای دفاع علمی از اسلام و تشیع در برابر چالش الهیاتی بهائیت ایجاد شد. مبلغان بهائی این نظر را تبلیغ می‌کردند که منجی منتظَر شیعیان ظهور کرده و پس از او پیامبری جدید ظهور کرده و اسلام با آمدن این پیامبر آیین جدیدش که بهائیت نام دارد، منسوخ شده‌است.

حجتیه به دنبال دفاع از موقعیت شیعه با مراجعه به متون اسلامی و بهائی بود. حساسیت حلبی نسبت به این موضوع از یک تجربه شخصی سرچشمه می‌گرفت. در دوران طلبگی، او و همشاگردی‌اش سید عباس علوی توسط یک مبلغ بهایی به آئین بهائی دعوت شده بودند و دوست او به بهائیت گرویده بود. این موضوع زنگ خطری را برای حلبی به صدا درآورد و او با کنارگذاشتن تحصیلات و مطالعات معمول، وقت خود را وقف مطالعه تاریخ و متن‌های اصلی بهائیت کرد تا یک پاسخ جامع اسلامی برای مسئله بهائیت بیابد. طرح اولیه حلبی آموزش گروهی از طلبه‌ها برای انجام این وظیفه بود، این امر با مخالفت مقامات مذهبی حوزه علمیه قم روبرو شد. حلبی آن‌گاه یک گروه داوطلب غیر روحانی متبحر در مباحثه و مناظره را برای این منظور استخدام کرد. این گروه ابتدا به نام انجمن ضد بهائیت و پس از انقلاب به انجمن حجتیه معروف شد.

مراحل اولیه پروژه حلبی در مشهد سپری شد. پیشرفت پروژه در مشهد امیدوارکننده نبود و حدود ۶ ماه طول کشید تا او بتواند یک دانشجوی جدی را استخدام کرده و آموزش دهد.

تصمیم حلبی برای سفر به تهران موفقیت‌های استراتژیکی را برای او به ارمغان آورد. نخستین حلقه شاگردان او از بازاری‌ها و پیشه‌وران مذهبی تشکیل می‌شد و آن‌ها توانستند گروهی از دانش‌آموزان مشتاق و بااستعداد مدارس مذهبی و دبیرستان‌ها را به خدمت گیرند.

عقاید

اعتقادات انجمن حجتیه خوانشی از عقاید شیعه امامیه است. آنان معتقد به امامت دوازده امام پس از پیامبر اسلام بودند که دوازدهمین ایشان را در حال حاضر، زنده دانسته و با نام مهدی می شناسند. آنان معتقد به پیروی از مراجع تقلید بوده و هستند و اجازه‌های مختلفی برای فعالیت‌های تشکیلاتی خود از مراجع تقلید دارند.

-انجمن حجتیه به شدت مخالف تشکیل حکومت اسلامی و دخالت عالمان دینی در سیاست بود. آنها با تمسك به روايت "رايت"(پرچم)^[۴] معتقد بودند قبل از امام زمان، هر پرچمي كه بلند شود در ضلالت است و به شكست مي‌انجامد. همچنین با تمسک به روایتی از امام صادق تشكيل حكومت خالص را تنها در زمان امام مهدي می دانستند ^[۵]

- بر خلاف مشهور، آنها معتقد نبودند که بايد گناه و ستم و معصيت به اوج خود برسد تا زمينه قيام امام مهدی فراهم شود. بلکه آنان را اعتقاد بر این بوده و هست که راه گشایش از فتنهٔ غیبت، خواست و ارادهٔ الهی است و خواست خداوند، تنها با درخواست مردم از او و دعا کردن برای فرج امکان پذیر است. لذا از دید آنها توجه دادن به ساحت مقدس امام عصر، مصداق بارز امر به معروف است و بدین وسیله، باید مردم را به دعای برای ظهور آن حضرت توجه داد. این گروه در دوران غیبت امام عصر، به پیروی از برخی مراجع تقلید، شرایط را برای جهاد ابتدایی، مناسب نمی داند. هر چند که منکر دفاع در صورت تجاوز نیستند.^[۶]

-این سازمان در دوران غیبت امام عصر، قایل به تقیه بوده، معتقد بودند كه "مبارزه"ی نابخردانه و ماجراجویانه، هدر دادن نيروهاست. آنان در عصر غيبت یکی از مسئوليت‌ها و وظايف يك انسان مسلمان را "انتظار" می دانند و البته در کنار انتظار، سایر وظایف یک مسلمان شیعه، همچون برقراری نماز، روزه، پرداخت خمس و زکات و اقامه امر به معروف و نهی از منکر را برقرار می دانند.

-آنها فلسفه را نوعي بدعت و ورود فلسفه يونان را به اسلام از طرحهاي خلفای بنی عباس برای مقابله با مکتب اهل بیت عصمت و طهارت و دستگاه سازی در مقابل مبانی اندیشهٔ دینی ناب تشیع مي‌دانستند.

-آنها معتقد بودند هر گونه مبارزهٔ هیجانی و نابخردانه با استعمار و استبداد نه تنها سودي ندارد بلكه مايه نيرومندي و پيشرفت دشمنان خواهد شد و پيوسته اين انديشهٔ شیعی را پراكنده مي‌ساختند كه مبارزه با زورمندان و قدرتهاي جهاني ويژه مهدي است و قرآن با صداي رسا اعلام مي‌دارد كه خود را به دست خويش هلاك نكنيد.^[۷]

-آنها معتقد بودند هر گونه مبارزه با استعمار و استبداد نه تنها سودي ندارد بلكه مايه نيرومندي و پيشرفت دشمنان خواهد شدو پيوسته اين انديشه را پراكنده مي‌ساختند كه مبارزه با زورمندان و قدرتهاي جهاني ويژه مهدي است و قرآن با صداي رسا اعلام مي‌دارد كه خود را به دست خويش هلاك نكنيد.^[۸]

-آنها خود را پیرو علما و فقهای اسلام شناس، آگاه، عالم و دلسوز براي اسلام مي‌دانستند و معتقد بودند، رهبر و ولي و حاكم جامعه فقط بايد معصوم باشد، و عدالت تنها برای مرجعیت دینی كافي است، و برای تشکیل حکومت اسلامی به عصمت و علم الهی نیز احتیاج است. سه اصل اساسی آنها در زمان شاه چنین بود: 1. مبارزهٔ منطقی و علمی با گروه‌های منحرف که اعتقادات شیعیان را هدف قرار گرفته بودند به منظور نجات شیعیان از انحرافات اعتقادی و هدایت منحرفان؛ 2. خودداري از دخالت در سیاست به منظور حفظ کیان خود وجلوگیری از زد و خورد بی مورد با دولت مستقر در کشور؛3. پیروی از مرجعیت دینی.^[۹]

ساختار

در اواخر دهه ۱۳۴۰ نسل دوم نوآموزان حجتیه وارد دانشگاه‌ها شدند و در پی مدرنیزه و استاندارد کردن مدیریت انجمن برآمدند. به این ترتیب ابتدای دهه ۱۳۵۰ شاهد اصلاحات سازمانی در داخل انجمن بود که به تخصصی شدن و تقسیم کار در انجمن منجر شد. افراد پس از آموزش‌های پایه‌ای در مورد تشیع، تاریخ بهائیت و الهیات جذب گروه‌های عملیاتی تخصصی می‌شدند. این گروه‌ها عبارت بودند از:

گروه ارشاد که مسئولیت بحث با مبلغان بهایی، دعوت بهائیان به اسلام و خنثی‌سازی تأثیرات فعالیت‌های مبلغان بهایی را بر عهده داشت.

گروه تدریس و گروه نگارش که به استانداردسازی درجات و متن‌های آموزشی می‌پرداختند. متن‌های آموزشی حجتیه به صورت تایپ شده و پلی کپی به کلاس‌های انجمن ارسال می‌شد. کلاس‌هایی که هر هفته در خانه‌های شخصی اعضا در سراسر کشور برگزار می‌شد. به جهت الزام اعضا به فراگیری محتویات جزوات و جلوگیری از دستیابی بهاییان به آن ها، این جزوات تا یک هفته پس از توزیع بازیافت می‌شدند، اما تمامی این جزوات در حال حاضر برای بررسی سوایق اعتقادی این جریان، در دست است.. به شاگردان نیز آموزش داده می‌شد که نباید جزوات را به دیگران نشان داده یا در مورد آن‌ها با دیگران بحث کنند، چرا که مطالب جزوات، تناقض‌های موجود در بهاییت بود و چون مبلغان بهایی از این تناقض‌ها اطلاع کامل نداشتند، در بحث و مناظره، مفتضح می شدند. در واقع مخفی بودن محتویات جزوات از بهاییان، یکی از برگ برنده‌های نیروهای ارشادی در مناظره با بهاییت بود.

گروه سخنرانی تجمع‌های هفتگی همگانی را در مکان‌های مختلف سازمان می‌داد که سخنرانان آموزش دیده حجتیه در آن‌ها به به بحث در مورد الهیات شیعی، انتقاد از نگرش‌های بهایی و پاسخ به سؤالات می‌پرداختند. گروه تحقیق بازوی اطلاعاتی انجمن بود و در سه واحد عملیاتی جداگانه به عنوان ستون پنجم انجمن در بهائیت فعالیت می‌کرد و توانست با شکیبایی و به آرامی در سلسله مراتب مقامات بهائی نفوذ کند. به این ترتیب بدون آن که بهائیان متوجه شوند، تعدادی از اعضای حجتیه از برجسته‌ترین مبلغان بهایی شدند.

متخصصان ارشد انجمن در هر یک از این گروه‌ها در اصطلاح اعضای حجتیه با القاب مبارز، سخنران، مدرس و محقق مشخص می‌شدند. بیشتر اعضای اصلی حجتیه در جلسات هفتگی حداقل دو تا از وظایف ذکر شده را انجام می‌دادند. واکنش بهائیان به ظهور حجتیه اتخاذ یک وضعیت تدافعی و محتاطانه و خودداری از بحث‌ها و رودررویی‌های علنی بود. این پاسخ اعضای حجتیه را از مؤثر بودن رویکرد خود مطمئن کرد و تشویقی برای ادامه فعالیت آن‌ها بود. سازمان به طور مداوم رشد می‌کرد و در ابتدای دهه ۱۳۵۰ در سراسر ایران و تعدادی از کشورهای همسایه مانند پاکستان و هند گسترش یافت. در بخش‌هایی از ایران وسعت حجتیه توازنی با میزان تهدید بهائیت نداشت و این امر خشم و حسادت سازمان‌های دیگر اسلامی را برانگیخت که قصد داشتند از موفقیت‌های حجتیه الگو برداری کنند و یا برای استفاده از منبع اصلی عضوگیری حجتیه یعنی جوانان مذهبی مستعد با این انجمن در حال رقابت بودند.

از ابتدای دهه ۱۳۳۰ تا ابتدای ۱۳۵۰ بسیاری از نخبگان آینده انقلاب ایران (۱۳۵۷) از آموزش‌های حجتیه بهره‌مند شدند، معمولاً به عنوان یک مرحله مقطعی در دوران رشد ایدئولوژیکی‌شان، در برنامه‌های عملی و آموزشی که توسط حجتیه ترتیب داده می‌شد. علاوه بر اهداف مشخص و تعریف شده حجتیه، حس فداکاری، تعهد و وفاداری همانند نوعی تعصب فرقه‌ای نسل بعدی اعضای حجتیه را ترغیب می‌کرد. انجمن حجتیه در کنار مدرسه علوی نشان‌گر تلاش اسلام شیعی سنتی برای خوگیری با دنیای مدرن پیرامون بودند و با بهره‌گیری از منابع‌شان برای ترویج جهان بینی خود می‌کوشیدند.

جالب آنکه حجتیه در تلاش برای مقابله با بهائیت برخی از ویژگی‌های بهائیان را تقلید کرد. مانند فعالیت محرمانه با مقید بودن به کارایی بوروکراسی ناشی از آن و دست‌یابی به ادبیات اصلی آن، ماهیت طبقاتی غیر مذهبی سازمان و استفاده از وسایل مدرن ارتباط جمعی. برای مثال مدت‌ها پیش از افتتاح حسینیه ارشاد نخستین سالن سخنرانی اسلامی مدرن در شمال تهران، حجتیه با برگزاری تجمعات عمومی نخستین سازمان اسلامی بود که منبر و قالی را با تریبون و صندلی عوض کرد. اعضای حجتیه برخلاف برادران مذهبی سنتی خود آراسته و مرتب بودند تا در دنیای آموزشی و حرفه‌ای سکولار موفق باشند.

حجتیه به رهبری محمود حلبی توانست اجازه دریافت و استفاده از بخشی از عشریه‌ها (سهم امام) را از مراجع تقلید شیعه کسب کند.

فعالیت حجتیه از روزهای اول شکل‌گیری توجه سازمان امنیتی رژیم پهلوی را برانگیخته بود. بر اساس اسنادی که پس از انقلاب منتشر شد، رهبری حجتیه تحت فشار قرار گرفته بود تا انجمن را به طور رسمی به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی خیریه با نام «انجمن خیریه حجتیه مهدویه» ثبت کند و قول دهد که از فعالیت سیاسی خودداری کند. تعهد اخیر پس از انقلاب ۱۳۵۷ نیز صورت گرفت.

پس از انقلاب

انقلاب اسلامی حجتیه را غافلگیر کرد. واکنش آغازین رهبری نسبت به انقلاب با بدگمانی و بدبینی همراه بود. این موضوع باعث ریزش بسیاری از نیروهای سازمان شد. با پیروزی انقلاب حجتیه به رهبری حلبی درصدد آشتی‌جویی با رهبری انقلاب برآمد اما مورد استقبال قرار نگرفت. روح‌الله خمینی که پیش از این انجمن را تأیید کرده بود، اجازهٔ انتقاد علنی از ماهیت غیر سیاسی و گرایش محافظه‌کارانه انجمن در تفسیر اسلام را داد. نهایتا، پنج سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی خمینی در اشاره‌ای تلویحی به انجمن آن‌ها را به سرکوب خشونت‌بار تهدید کرد. پاسخ حلبی تعلیق کامل تمام فعالیت‌های انجمن بود. بیانیه کوتاه حلبی که تعطیلی حجتیه را اعلام می‌کرد در ۵ فروردین ۱۳۶۲ در روزنامه‌ها به چاپ رسید. پس از آن جنبشی برای تصفیه وابستگان به حجتیه از نهادهای آموزشی، دانشگاهی و سیاست‌گذاری در سراسر ایران ایجاد شد.

در این میان، انتشار کتاب در شناخت حزب قاعدین زمان، که توسط عماد الدین باقی به رشته تحریر در آمده بود، بر شدت مخالفت طرفداران انقلاب اسلامی با انجمن حجتیه افزود. باقی در این کتاب با انتقاد از انجمن حجتیه و فعالیت‌های آنان، آشکارا این انجمن را عامل استعمار خوانده بود. او سال‌ها بعد، اعلام کرد که: «فکر می‌کنم در فضای پس از انقلاب و جو مسلط آن زمان، به شدت تحت تاثیر انقلاب بودم و در راستای دفاع مطلق از انقلاب و نفی هر جریان مخالف انقلاب، به دور از داوری منصفانه و با ادبیاتی تند، غیراخلاقی و غیرعلمی کتاب "در شناخت حزب قاعدین" را نوشتم. البته شور و حال جوانی نیز در این قضاوت شتاب‌زده و احساسی‌ام بی‌تاثیر نبود.»

او همچنین با اشاره به نظرات انجمن حجتیه در مورد ولایت، اعلام می‌کند که انتقادات او بر این انجمن، ناشی از تقلید او از روح الله خمینی بوده و بعد از گذشت سال ها، هنگامی که با دیدهٔ یک محقق به آن مطالب نگاه می کند، پشیمانی وجودش را فرا می گیرد. او هم چنین می افزاید: «در شرایطی که پذیرفتن خطایای گذشته هنوز در جامعهٔ ما به شکل یک فرهنگ درنیامده و بسیاری از آقایان که امروز به نظر و موضع خاصی دست یافته‌اند، با تکذیب عملکرد گذشته‌شان اصرار دارند که بگویند از بدو تولد چنین نظری داشته‌اند؛ من صادقانه می‌گویم که مواضعم در خصوص انجمن حجتیه اشتباه بوده و در آن تجدیدنظر کرده‌ام. امروز نظراتم به برخی از دیدگاههای انجمن حجتیه (نه همه آنها) نزدیک‌تر از گذشته شده است.» ^[۱۰] دشمنی حلبی و خمینی به اختلاف آشکار آنان در مورد مفهوم موعودگرایی در اسلام (مهدویت) بازمی‌گشت. تفسیر کاملا محافظه‌کارانه حجتیه از موعودگرایی را می‌توان مشابه جهان‌بینی پیشاهزاره‌ای در دنیای یهودی مسیحی دانست. آن‌ها در حالیکه از تمرین زاهدانه و مشتاقانه انتظار ظهور منجی دفاع می‌کردند، انقلاب عملی برای تعجیل در ظهور مهدی یا هر اقدامی در جهت ساختن آرمان‌شهر نوید داده شده اسلامی را در غیاب شخص منتظَر نفی می‌کردند.

از سوی دیگر فعالیت انقلابی خمینی گرایش پساهزاره‌ای در مسیحیت و یهودیت را به ذهن متبادر می‌کند که از برعهده گرفتن نقش فعال در ایجاد جامعه عادل اسلامی پیش از ظهور مهدی دفاع می‌کند تا زمینه آمدن او را فراهم آورد. در این زمینه می‌توان به رویدادی اشاره کرد که به خوبی این تمایز یاد شده را نشان می‌دهد: در ماه‌های آغازین پس از انقلاب، تجمع وابستگان حجتیه با شعار «مهدی بیا مهدی بیا» برگزار شد. در پاسخ هواداران خمینی در تجمعات خود این شعار را ساختند: «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی، حتی کنار مهدی، خمینی رو نگهدار».

در سال‌های پس از پایان فعالیت‌های حجتیه، در مورد منشأ، ماهیت و اهداف انجمن بحث‌هایی مطرح می‌شود که بسیاری از اوقات بی‌دقت و جانبدارانه هستند. منتقدان نامنصف در هر دو جناح چپ و راست با پراکندن افسانه‌ها و تئوری‌های توطئه در مورد حجتیه به جا انداختن دیدگاهی اغراق آمیز و تحریف شده از میزان تأثیرگذاری و برنامه‌های حجتیه کمک کردند. سازمان‌ها و اشخاص هوادار خمینی از جمله سپاه پاسداران و صادق خلخالی بارها به زنده بودن خط فکری جحتیه اشاره کره و آن را تهدیدی جدی برای نهضت انقلابی می‌دانستند. منتقدان سکولار از جمله حزب توده و متحدان ایدئولوژیک آن نیز مدعی بودند که با وجود سقوط آشکار محبوبیت حجتیه، آن‌ها همچنان دلال واقعی قدرت در پشت صحنه هستند. آن‌ها از واژه حجتیه به عنوان لقب هر آن که از نظر آن‌ها مرتجع، مستبد و بورژوا به نظر می‌رسید استفاده می‌کردند و آن را عامل امپریالیسم در ایران پسا انقلابی می‌دانستند.

انجمن حجتیه ایجاد حکومت اسلامی را تنها با حضور مهدی، امام دوازدهم شیعیان، میسر می‌دانست و همچنین نظریه ولایت مطلقه فقیه را مردود می‌دانست و بیان می‌کرد که ولایت مطلقه فقط به امام معصوم تعلق دارد به همین علت بین اعضاء انجمن و افرادی که به ولایت مطلقه معتقد بودند اختلاف‌های زیادی وجود داشت. البته انجمن به ولایت فقیه اعتقاد داشت و از مراجع تقلید تبعیت می‌کرد و تنها بحثش، در حدود اختیارات فقیه بود و نه اصل آن.

با بالا گرفتن اختلاف میان انجمن حجتیه و پاره‌ای از سران نظام جمهوری اسلامی، ارگانها و نهادها، آیت‌الله روح‌الله خمینی که اساس حکومتش توسط انجمن به زیر سوال رفته بود به بهانه این که حمایت حکومت شاه ایران از بهائیان، آنها رشد کرده‌اند؛ و با رفتن شاه، بهائیت نیز از بین خواهد رفت، در یک سخنرانی در سال ۱۳۶۲ خواهان انحلال انجمن حجتیه شد.

سید روح الله خمینی در پیامی که به «منشور روحانیت» معروف بود نوشت^[۱۱]:

«... دیروز حجتیه‌ای‌ها مبارزه را حرام کرده بودند و در بحبوحه مبارزات، تمام تلاش خود را نمودند تا اعتصاب چراغانی نیمه شعبان را به نفع شاه بشکنند، امروز انقلابی تر از انقلابیون شده‌اند! ولایتی‌های دیروز که در سکوت و تحجّر خود آبروی اسلام و مسلمین را ریخته‌اند، در عمل پشت پیامبر و اهل بیت عصمت و طهارت را شکسته‌اند و عنوان ولایت برایشان جز تکسّب و تعیّش نبوده است، امروز خود را بانی و وارث ولایت نموده و حسرت ولایت دوران شاه را می‌خورند!»

انجمن حجتیه در کنار کارهای تبلیغاتی خود بر ضد بهاییت، به نقد عقاید آنها هم می‌پرداخت. این نقدها به گونه‌های مختلف و با در اختیار گذاشتن آنها در اختیار دیگران انتشار می‌یافته. محمد باقر نجفی در کتاب بهاییان خود از شیخ محمود حلبی بابت در اختیار گذاشتن اسناد ضد بهاییت تشکر کرده‌است.^[۱۲]

جستارهای وابسته

• شیخ محمود حلبی
• میرزا مهدی اصفهانی

پاورقی

مجموعه‌ای از گفتاوردهای مربوط به انجمن حجتیه در ویکی‌گفتاورد موجود است.

منابع

• آینا نیوز
• آفتاب
• ایسنا، مصاحبه با عماد الدین باقی
• حریم یاس
• کتاب جریان‌ها و سازمان‌های مذهبی - سیاسی ایران؛ نوشته رسول جعفریان؛ صص ۳۷۸-۳۶۸

مقدمه روان شناسی بهداشت ، در سالهای اخیر اهمیت زیادی برای نقش راهبردهای مقابله و سبک زندگی افراد در چگونگی وضعیت سلامت جسمانی و روانی آنها قائل شده است. شیوه‌های مقابله ، توانایی‌های شناختی و رفتاری هستند که فرد مضطرب به منظور کنترل نیازهای خاص درونی و بیرونی فشارآور بکار می‌گیرد. در مقابله مذهبی ، از منابع مذهبی مثل دعا و نیایش ، توکل و توسل به خداوند و .... برای مقابله استفاده می‌شود. از آنجایی که این نوع مقابله‌ها هم منبع حمایت عاطفی و هم وسیله‌ای برای تفسیر مثبت حوادث زندگی هستند، می‌توانند مقابله‌های بعدی را تسهیل نمایند، بنابراین به کارگیری آنها برای اکثر افراد، سلامت ساز است. رفتارهای مذهبی ارزش مثبتی در پرداختن به نکات معنی‌دار زندگی دارند. رفتارهایی از قبیل توکل به خداوند ، زیارت و ... می‌توانند از طریق ایجاد امید و تشویق به نگرش‌های مثبت ، موجب آرامش درونی فرد شوند. باور به این که خدایی هست که موقعیت‌ها را کنترل می‌کند و ناظر بر عبادت کننده‌هاست، تا حد زیادی اضطراب مرتبط با موقعیت را کاهش می‌دهد. بطوری که اغلب افراد مومن ارتباط خود را با خداوند مانند ارتباط با یک دوست بسیار صمیمی توصیف می‌کنند و معتقدند که می‌توان از طریق اتکاء و توسل به خداوند ، اثر موقعیت‌های غیرقابل کنترل را به طریقی کنترل نمود. به همین دلیل گفته می‌شود که مذهب می‌تواند به شیوه فعالی در فرآیند مقابله موثر باشد. بطور کلی مقابله مذهبی ، متکی بر باورها و فعالیت‌های مذهبی است و از این طریق در کنترل استرس‌های هیجانی و ناراحتی‌های جسمی به افراد کمک می‌کند. داشتن معنا و هدف در زندگی ، احساس تعلق داشتن به منبعی والا ، امیدواری به کمک و یاری خداوند در شرایط مشکل‌زای زندگی ، برخورداری از حمایت‌های اجتماعی ، حمایت روحانی و ... همگی از جمله منابعی هستند که افراد مذهبی با برخورداری از آنها می‌توانند در مواجهه با حوادث فشارزای زندگی ، آسیب کمتری را متحمل شوند. مذهب و مقابله با فشارهای روانی مذهب می‌تواند در تمامی عوامل ، نقش موثری در استرس‌زایی داشته باشد و در ارزیابی موقعیت ، ارزیابی شناختی فرد ، فعالیت‌های مقابله ، منابع حمایتی و ... سبب کاهش گرفتاری روانی شود. بر این اساس ، مدتها است که تصور می‌شود بین مذهب و سلامت روان ارتباط مثبتی وجود دارد و اخیرا نیز روان‌شناسی مذهب ، حمایت‌های تجربی زیادی را در راستای این زمینه فراهم آورده است. ویتر و همکاران او نشان دادند که 20 تا 60 درصد متغیرهای سلامت روانی افراد بالغ ، توسط باورهای مذهبی تبیین می‌شود. در مطالعه دیگری ، ویلتیز و کریدر نشان دادند که در یک نمونه 1650 نفری با میانگین سنی 50 ، نگرش‌های مذهبی با سلامت روانی رابطه مثبتی دارند. بر اساس مطالعات انجام شده دیگر ، بین مذهبی بودن و معنادار بودن زندگی و سلامت روانی ارتباط نزدیکی وجود دارد. در یک بررسی که 836 بزرگسال با میانگین 73.4 سال شرکت داشتند، معلوم شد که بین سه شاخص مذهبی بودن (فعالیت‌های مذهبی غیرسازمان یافته و فعالیت‌های مذهبی سازمان یافته) و روحیه داشتن و دلگرمی به زندگی ، همبستگی مثبتی وجود دارد. به علاوه اسپیکا و همکارانش ، 36 مطالعه تجربی در مورد مرگ و درگیری مذهبی را مرور کردند و نتیجه گرفتند که ایمان قوی‌تر ، یا معتقد بودن به زندگی بعد از مرگ با ترس کمتر از مرگ ، همبستگی دارد. همچنین افرادی که نمره بالاتری در شاخص مذهب درونی داشتند، ترس کمتری را از مرگ گزارش کردند. مذهب و مقابله با اضطراب مطالعات دیگر ، تاثیر مداخلات مذهبی را در کاهش اضطراب و تحمل فشارهای روانی پس از بهبودی نشان داده‌اند. به عنوان مثال ، نتایج دو بررسی نشان داد، کسانی که به اعتقادات مذهبی پایبند بودند، اضطراب و ناراحتی کمتری را نسبت به کسانی که به اعتقادات مذهبی پای بند نبودند، گزارش کرده‌اند. گارنتر و همکاران در زمینه سلامت روانی و اعتقادات مذهبی شش مقاله را مورد بررسی قرار دادند. دریافتند که در تمام این مطالعات بین اعتقادات مذهبی و سلامت روانی رابطه مثبتی وجود دارد. هانت ، سازگاری زناشویی 64 زوج را مورد بررسی قرارداد و نشان داد که مذهب بطور مثبت با سازگاری زناشویی ، خوشحالی و رضایت زناشویی بالاتر ارتباط دارد و همچنین نتیجه گرفت که مذهب یک عامل مهم در جلوگیری از طلاق است. مذهب و تصور ذهنی از مرگ زاکرمن و همکاران در پژوهشی گزارش کردند، در افراد سالمندی که نمره کمتری در شاخص مذهبی بودن به دست آوردند، میزان مرگ و میر 42 درصد بود، در حالی که این میزان برای افراد سالمندی که نمره شاخص مذهبی بالایی داشتند، 19 درصد بود. در مطالعه دیگری کونینگ ، کلین و همکاران دریافتند که سرطان در بین افرادی که نمره بالاتری در شاخص مذهبی درونی کسب می‌کنند کمتر شایع است. در بررسی دیگری ، مشاهده کردند افرادی که همیشه از مقابله‌های مذهبی استفاده می‌کنند، نسبت به افرادی که کمتر و گاهی از این مقابله‌ها استفاده می‌کنند، در 9 شاخص از 12 شاخص سلامت روانشناختی ، نمرات بالاتری کسب کردند.   موریس اثر زیارت مذهبی را روی افسردگی و اضطراب 24 بیمار سالمند بررسی کرد. او دریافت که علائم آنها بعد از زیارت رفتن کاهش زیادی داشته و حداقل تا ده ماه بعد از برگشتن از زیارت هم این اثر ادامه دارد. در مطالعه دیگری ، مکین‌توش نقش مذهب را در سازگاری افراد با یک رویداد معنی‌دار زندگی بررسی کرد. او با 124 پدر و مادری که کودک خود را به علت سندرم مرگ ناگهانی از دست داده بودند، مصاحبه کرد و دریافت که مذهبی بودن با یافتن معنی در مرگ ارتباط مثبتی دارد. به علاوه مذهبی بودن با افزایش صلاحیت روانی و کاهش ناراحتی در بین والدین در طی 18 ماه بعد از مرگ کودکانشان ، ارتباط داشت. علیرغم این که اکثر تحقیقات ذکر شده در ادیان دیگری صورت گرفته است و از آنجایی که باور و اعتقاد ما مسلمانان بر این است که دین اسلام به عنوان یک ایدئولوژی ، ارائه دهنده کامل‌ترین و سلامت سازترین سبک زندگی بشریت است و احکام و دستورات آن حوزه‌های وسیع اخلاقی ، بین فردی ، بهداشتی و اجتماعی را در برمی‌گیرد، لذا مطالعه علمی اثرات و نقش متغیرهای مذهبی در سلامت روانی یک ضرورت اساسی به نظر می‌رسد.

منبع : www.roshd.ir - رشد

   
شاید یکی از آروزهای افرادی که در کنار ما زندگی می کنند این باشد که طول روز بیشتر از 24 ساعت باشد! خیلی از ما هم در روزهای پرمشغله چنین آرزو داریم؛ یکی از تکراری ترین حرف هایی که این روزها می شنویم عباراتی چون «وقت ندارم...»، « فرصت نکردم...» و از این قبیل جملات است. در شهرهای بزرگ و پر ازدحامی مانند تهران که شهروندان آن برای انجام کارهای مختلف و رسیدگی به امور شغلی و زندگی خود با مشکلات متعددی مواجه می شوند «وقت کم آوردن» امری عادی به حساب می آید. هر کدام از ما برای انجام امور ساده روزمره خود، با توجه به مسائلی چون ترافیک، دوری و پراکندگی مسیر ها و بسیاری مسائل که بعضا قابل پیش بینی هم نیست نیازمند برنامه ریزی و مدیریت زمان هستیم.